Als ik een woord aan dit jaar moet geven, is het verdriet. Verdriet van de vele gezinnen die ik heb begeleid en de schrijnende verhalen die ik hoorde. Verdriet van ondernemers die hun jarenlange inspanningen kapot hebben zien gaan. Verdriet van ouderen die eenzamer zijn dan ooit. Verdriet van jongeren die opeens met zoveel beperkingen moeten leven. Verdriet door angst. Angst die steeds dieper in de maatschappij dringt.
Jaren geleden leerde ik dat angst de slechtste raadgever is. Angst verlamt en zorgt dat je zelfs de simpelste oplossingen niet meer ziet. Ik heb toen geleerd om mijn angst te herkennen, benoemen en eruit te stappen. Geen makkelijke, wel een mooie weg.
Dit jaar heb ik met verbijstering zitten kijken hoe een regering die in eerste instantie duidelijkheid en rust bracht opeens de keuze maakte om angst aan te wakkeren en te versterken. Onbegrijpelijk vind ik dat. En als ik terugkijk op afgelopen jaar zie ik hoe die angst op zoveel manieren zoveel heeft gekost. Dus ik hoop en wens dat 2021 een jaar wordt waarin de angst verdwijnt, de kracht verschijnt en we weer gewoon samen kunnen zijn. Mooie jaarwisseling en op naar een jaar waarin de liefde weer groter zal zijn dan angst en verdriet.